W skrócie
Kiedy jest Wielkanoc 2023?
Data świąt wielkanocnych związana jest z fazami księżyca. Oblicza się ją według pierwszej wiosennej pełni, która przypada po astronomicznej wiośnie (6 kwietnia).
Sama Wielkanoc to dzień upamiętniający zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa. Chrześcijanie wierzą, że miało to miejsce w noc między Wielką Sobotą a Wielką Niedzielą. Dla chrześcijan również ważnym odniesieniem do datowania Wielkanocy jest fakt, że śmierć Jezusa miała miejsce na trzy dni przed żydowskim świętem Paschy w miesiącu nisan. Ten dzień określany jest jako Wielki Piątek.W 2023 roku święta wielkanocne przypadają na 9 kwietnia (niedziela) i 10 kwietnia (lany poniedziałek).
Zobacz w galerii więcej informacji o tradycjach wielkanocnych
Sobór powszechny z 325 roku ustalił, że obchody Wielkanocy powinny następować w pierwszą niedzielę po pierwszej wiosennej pełni Księżyca. Pewną trudnością dla ówczesnych kapłanów było przełożenie żydowskiego kalendarza opartego na fazach Księżyca na słoneczny kalendarz juliański. Natomiast w XVI papież Grzegorz XIII wprowadził nową miarę czasu, później nazwaną kalendarzem gregoriańskim. A to ponownie miało mieć przełożenie na zmianę daty obchodów Wielkanocy.
Tradycyjne obyczaje wielkanocne
Na Kaszubach w powiecie kartuskim znany jest zwyczaj chowania żuru. Właśnie ta pyszna zupa na bazie zakwasu utożsamiana jest na Kaszubach z Wielkim Postem. Danie to było głównym postnym posiłkiem. Wspomniane chowanie żuru było rodzajem ostentacyjnego spaceru z garnkiem zupy, który następnie był rozbijany na plecach ochotnika lub o ziemię.
W „Opisie obyczajów za panowania Augusta III” ks. Jędrzej Kitowicz dzielił się obserwacją obrzędu praktykowanego w Wielki Piątek:
„Żur wynosili z kuchni jako już dłużej niepotrzebny, co było sidłem dla zwiedzenia jakiego prostaka. Namówili go, żeby garnek z żurem w kawale sieci wziął na plecy i niósł go tak, albo na głowie trzymając kwidem [tzn. niby] do pogrzebu; za niosącym frant jeden szedł z rydlem, mający kopać dół żurowi i w nim go pochować. Gdy się wyprowadzili z kuchni na dziedziniec, ów, co szedł z rydlem, uderzył w garnek, a żur natychmiast oblał niosącego i sprawił śmiech asystującym temu zmyślonemu pogrzebowi żurowemu i patrzącym na niego.”
Wielka Sobota tradycyjnie rozpoczynała się obrzędem poświęcenia pokarmów. Szczególne miejsce w koszyczku ze święconką mają jajka. Symbolizują one nowe życie, odrodzenie, a w czasach pogańskich używano ich do odstraszania złych mocy.
W trakcie obrzędów magicznych korzystano z jajek barwionych na różne kolory. Zwyczaj malowania jajek sięga aż średniowiecza i był praktykowany przez wszystkich Słowian. Następnie w Wielką Sobotę po wieczornej liturgii, poświęceniu wody, ognia i uroczystym biciu w dzwon zaczynano radosne świętowanie Wielkanocy. W niektórych domach zwyczaj ten przeniesiono na poranek wielkanocny, po mszy rezurekcyjnej. Wtedy też rozpoczynano śniadanie wielkanocne przez dzielenie się poświęconymi pokarmami.
Kliknij w naszą galerię, aby dowiedzieć się więcej o Wielkanocy 2023
Poniedziałek wielkanocny, czyli śmigus-dyngus
W tym roku przypada 18 kwietnia. Jego tradycja wiąże się ze zwyczajami Słowian, którzy cieszyli się z odejścia zimy i przyjścia wiosny. Śmigus i dyngus początkowo były odrębnymi obyczajami, które z czasem się na siebie nałożyły. Pierwszy z nich polegał na symbolicznym biciu witkami wierzby lub palmami po nogach i oblewaniu się zimną wodą - symbol wiosennego oczyszczenia. Dyngus, czyli zwyczaj dyngusowania (dyngowania) - wiązał się z odwiedzaniem rodziny i znajomych w domach i możliwością wykupienia się pisankami od podwójnego oblania. Oblewanie się wodą miało sprzyjać płodności, a oblewane były przede wszystkim panny na wydaniu.
Co włożyć do koszyka wielkanocnego?
W Wielką Sobotę zwyczajowo idziemy do kościoła na obrzęd poświęcenia pokarmów. Najczęściej niesiemy wiklinowe koszyki, ozdabiane barwinkiem, rzeżuchą, kolorowymi wstążkami, tasiemkami i przykryte białą serwetką. Ponadto często umieszcza się wodę w małym słoiku jako symbol oczyszczenia oraz baranek cukrowy lub z ciasta oznaczający zwycięstwo życia nad śmiercią. Częstym nieobowiązkowym dodatkiem jest twaróg i masło, który symbolizują dostatek. Zachęcamy do zapoznania się z dokładną symboliką produktów spożywczych wkładanych do święconki.