Ceramika, szkło bąbelkowe i kryształy z PRL-u. Niegdyś najmodniejsze, teraz osiągają zawrotne ceny. Sprawdź, czy masz je w domu

Porcelana, ceramika i szkło użytkowe coraz częściej pojawia się na salonach. Wśród nich są:

• całe zastawy stołowe z porcelany,
• garnitury do kawy,
• pojedyncze talerze z ceramiki pamiętające poprzednie pokolenia.

Dla mam i babć jest to okazja do przypomnienia sobie lat młodości, a także poczucia dumy, że dzieci i wnuki chcą korzystać z przedmiotów, które same z trudem kupiły.

Młode pokolenie docenia wyjątkowość wykonania i unikalność przedmiotów. Patery, kieliszki, kubki i talerze często były ręcznie wykonywane i zdobione. Osoby znające wartość przedmiotów, historię ich pochodzenia albo rozpoznają konkretnego projektanta, potrafią kupić za parę złotych na pchlich targach i sprzedać z zyskiem na aukcjach internetowych.

W okresie PRL-u istniało wiele zakładów produkcyjnych naczynia użytkowe i wyjątkowe dekoracje. Wśród nich prym wiodła fabryka porcelany w Ćmielowie założona była w 1790 roku. W okresie PRL-u produkowała wyjątkowe talerze z delikatnymi zdobieniami kwiatowymi. Można było je spotkać niemal w każdym domu.

Fabryka porcelany w Chodzieży powstała pod koniec XIX wieku i znany był z produkcji zastawy stołowej z delikatnymi ornamentami. Obecnie fabryka została połączona z zakładem w Ćmielowie.

Zakłady Porcelitu Stołowego Pruszków stworzono w 1872 roku przez Jakuba Teichfelda i Ludwika Asterbluma. Fabryka istniała do 2021 roku. Spod ich ręki wychodziły popularne w PRL-u kubki „Irena”. Z zakładami współpracowali uznani projektanci sztuki użytkowej.

Ceramika Włocławek otworzyła swoją produkcję w XIX wieku. W czasach PRL-u znane były takie wyroby jak misy dekorowane wizerunkiem owoców lub naczynia z fajansu pochodzące z linii Picassowskiej, w tym rogate wazony.

Ceramika Bolesławiec do dzisiaj cieszy się niezwykłą popularnością. Wiele osób jest zachwyconych błękitnymi wzorami przypominającymi ludowe zdobienia. Najbardziej charakterystyczne są talerze, kubki i filiżanki ozdobione niebieskimi kropkami.

W książce „Rzeczy niepospolite. Polscy projektanci XX w.” zawarty jest opis wyjątkowych naczyń stworzonych przez znaną projektantkę Julię Keilową dla transatlantyku Piłsudski.

„Wszystkie elementy mają kuliste kształty, a ich jedynymi ozdobami są nieproporcjonalnie duże uchwyty oraz przyciski służące uniesieniu stabilnych, ciężkich pokrywek. Forma ewidentnie została podporządkowana warunkom morskiej podróży”.

W reportażu „Batory. Gwiazdy, skandale i miłość na transatlantyku” Bożena Aksamit opisała, że zastawa stołowa pochodziła z polskich fabryk. W tym używano porcelany z Ćmielowa, szkła z huty Zawiercie, a sztućce i inne srebra zaprojektowane przez Julię Keilową wykonano w zakładach Józefa Frageta w Warszawie.

W okresie PRL-u trudno było o prawdziwe kryształy, dlatego szkłu nadawano wyjątkowe formy, przywodzące na myśl szlachetne kieliszki. Kryształ jest lżejszy, wydaje czystszy dźwięk i ładniej odbija światło niż szkło. W PRL-u fabryki szkła dwoiły się i troiły, aby pokazać kunszt w wyrobie szklanych przedmiotów. Wśród nich było szkło bąbelkowe, które służyło do robienia:

• pater na ciasta,
• wazonów,
• półmisków,
• szklanek
• i misek na sałatki.

Naczynia z PRL-u najczęściej odnajdywane są w trakcie porządków w domach, w piwnicach i na strychach. Wiele osób w latach 90. XX wieku chciało korzystać z nowej zastawy, która nawiązywała do zachodnich trendów. Obecnie kolekcjonerzy wracają do wzornictwa z PRL-u, aby wyróżnić się na tle zastawy kupowanej w sieciach meblowych. Przyjrzeliśmy się, ile kosztują naczynia znane w PRL-u. Najdroższa patera wyceniana jest na 1700 złotych.

Zobacz inne tematy kulinarne ze Strony Kuchni: