Dodająca energii zupa wędrowców z PRL-u. Przepis z dodatkiem kaszy manny i makaronu. Kaloryczne danie na obiad

Domowa zupa wędrowców może być przygotowana na według oryginalnego przepisu bez mięsa. Jednak jeśli lubicie zupy z wkładką, to możecie dodać rozdrobnione mięso z wcześniej ugotowanego rosołu. Nazwa zupy może intrygować. Prawdopodobnie wzięła się od tego, że jest gęsta, sycąca i tłusta. W sam raz, aby dać siłę na długie wędrowanie lub gdy temperatury gwałtownie spadają i zaczyna padać śnieg. Zobacz przepis na prostą zupę wędrowców.

Liczba porcji: dla 6 osób.
Czas przygotowania: 1 godzina.
Stopień trudności: łatwy.

Składniki:

• 3 l wody lub rosołu,
• 1 kg ziemniaków,
• 1 bulwa selera,
• 2 marchwie,
• 1 korzeń pietruszki,
• 200 g makaronu np.: orzo,
• 20 g kaszy manny,
• 10 g masła,
• 1 łyżeczka soli,
• 1 liść laurowy,
• 3 ziarenka ziela angielskiego
• 1 pęczek natki pietruszki lub zieleniny.

Sposób przygotowania:

1. W garnku o grubym dnie zagotowałam 3 l wody. W trakcie zagotowywania się wody umyłam i obrałam warzywa.
2. Ziemniaki, selera, marchew i pietruszkę pokroiłam w kostkę.
3. Warzywa wrzuciłam na gotującą się wodę i dodałam ziele angielskie z liściem laurowym.
4. Po 10 minutach gotowania do zupy dodałam drobny makaron. W PRL-u korzystano z rozkruszonych rurek lub kokardek. Po chwili do zupy dodałam kaszę manną.
5. W tym momencie wyjęłam liść laurowy, aby zupa nie zgorzkniała.
6. Zupę wędrowców gotowałam przez 20 minut, posoliłam i dodałam do niej masła.
7. Natkę pietruszki umyłam i drobno posiekałam. Przed podaniem zupę wędrowców hojnie posypałam zieleniną.

Zobacz także inne tematy kulinarne ze Strony Kuchni: